Αναδημοσιεύουμε τη δήλωση - ανακοίνωση της "Αντικαπιταλιστικής Ανατροπής στην Αττική" που κατατέθηκε από τον Άγγελο Χάγιο ενόψη της συνεδρίασης του Π.Σ. στις 15/3/2012:
Κύριε Πρόεδρε,
Σε όλη την Ελλάδα λειτουργούν 26 διαπολιτισμικά σχολεία, 13 Πρωτοβάθμιας και 13 Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης. Τα 7 από αυτά βρίσκονται στην Αττική: 3 Δημοτικά (Αλσούπολη- Ν.Ιωνία, Αμφιθέα-Π.Φάληρο και Βοτανικός), 3 Γυμνάσια (Αχαρνές, Ελληνικό, Πλ. Βάθη) και ένα μόνο Λύκειο (στο Ελληνικό).
Κάποια από αυτά αποτελούν μετεξέλιξη των σχολείων αποδήμων – παλιννοστούντων (για έλληνες που έρχονταν σε προηγούμενες δεκαετίες από το εξωτερικό). Άλλα, δημιουργήθηκαν με μετονομασία και ήταν προηγουμένως “κοινά” σχολεία (με μεγάλο αριθμό ξένων μαθητών). Όλα υπάγονται στο νόμο για τη Διαπολιτισμική Εκπαίδευση (2413/96) και έχουν δραστηριότητες (όπως θεατρικά δρώμενα, καλλιτεχνικές εκδηλώσεις, εκδόσεις εντύπων) με διαπολιτισμικό και αντιρατσιστικό χαρακτήρα.
Τα περισσότερα λειτουργούν με μειωμένο αριθμό μαθητών ανά τμήμα, χωρισμό των μαθητών ανάλογα με το επίπεδο ελληνομάθειάς τους, ενίσχυση των μαθημάτων με περισσότερες ώρες ελληνικών, διακριτό πρόγραμμα διδασκαλίας της γλώσσας στα τμήματα που οι μαθητές είναι αρχάριοι.
Παρότι τα γυμνάσια – λύκειο έχουν και μαθητές που προέρχονται από τα διαπολιτισμικά δημοτικά, άλλα σχολεία της Αττικής ή τα σχολεία των κοινοτήτων των αλλοδαπών που ζουν στη χώρα μας (πχ. Πολωνικό, Λιβυκό) καθώς και ομογενείς και έλληνες μαθητές, η αναγκαιότητά τους είναι προφανής στις περιπτώσεις των παιδιών που έρχονται στην Ελλάδα έχοντας τελειώσει δημοτικό ή γυμνάσιο στις χώρες τους. Στα περισσότερα σχολεία δεν υπάρχει η υποδομή για την υποδοχή των μαθητών αυτών, παρά μόνο εκεί όπου υπάρχουν φροντιστηριακά τμήματα ή τάξεις υποδοχής. Στη περίπτωση των μαθητών που θα έπρεπε να εγγραφούν στο λύκειο, η κατάσταση είναι πολλές φορές τραγική. Μια και το ελληνικό λύκειο «ενδιαφέρεται» κυρίως για τις πανελλαδικές εξετάσεις, η εγγραφή τους συνήθως αποτρέπεται, είτε με το πρόσχημα ότι «δεν υπάρχουν θέσεις», είτε αντιμετωπίζεται με «υποβιβασμό» σε χαμηλότερη τάξη… Την κατάσταση αυτή «σώζει» (ως ένα σημείο, γιατί συνήθως οι ενδιαφερόμενοι δεν ενημερώνονται σωστά για την ύπαρξή τους) το διαπολιτισμικό σχολείο.
Στα σχολεία αυτά φοιτούν και πολλοί πρόσφυγες, που προέρχονται από εμπόλεμες περιοχές, δεν έχουν δική τους οικογένεια και φιλοξενούνται σε ξενώνες ΜΚΟ.
Μέσα στην δίνη του αντεργατικού κυκλώνα των Μνημονίων 1 και 2, των εφαρμοστικών νόμων, της δανειακής σύμβασης, των περικοπών δημοσίων δαπανών που επιβάλλουν οι τραπεζίτες και η τρόικα, βρίσκονται τώρα και τα διαπολιτισμικά αυτά σχολεία.
Ήδη από πέρυσι, στις προτάσεις για τις πρώτες συγχωνεύσεις – καταργήσεις σχολείων, περιλαμβανόταν και πρόταση για κατάργηση όλων των διαπολιτισμικών σχολείων της Αττικής.
Με την άθλια κυβερνητική πολιτική που προωθεί το Υπουργείο με τους διορισμένους συνεργάτες του, φέτος η πρόταση αυτή επανέρχεται σαν «μετεξέλιξη» τριών διαπολιτισμικών σχολείων σε «σχολεία της γειτονιάς» και κατάργηση των άλλων τεσσάρων. Καθώς όμως οι έλληνες μαθητές των αντίστοιχων περιοχών εξυπηρετούνται επαρκώς από τα σχολεία που υπάρχουν, η μετεξέλιξη θα σήμαινε τελικά κατάργηση, αφού τα σχολεία θα έμεναν χωρίς μαθητές και χωρίς αντικείμενο…
Ενδεχόμενη κατάργηση των διαπολιτισμικών σχολείων, πέρα από τις εκπαιδευτικές-κοινωνικές συνέπειες που θα έχει στην εκπαίδευση των παιδιών των αλλοδαπών εργαζομένων, θα κλείσει την τελευταία (μικρή έστω) πόρτα για τα παιδιά των μεταναστών αυτής της χώρας που έρχονται για πρώτη φορά στην Ελλάδα να αποκτήσουν τη μόρφωση που πρέπει, να κοινωνικοποιηθούν, να νιώσουν ότι η χώρα νοιάζεται γι’ αυτούς -δεν έχει να κάνει με κανενός είδους «γκέτο».
Το ότι τα σχολεία αυτά ΔΕΝ είναι γκέτο είναι προφανές σε όλους όσους έχουν πατήσει το πόδι τους εκεί μέσα. Είναι απλά πολύχρωμα σχολεία που καθρεφτίζουν τη σημερινή κοινωνική και πληθυσμιακή σύσταση της Ελλάδας, όπου άνθρωποι από διαφορετικές εθνότητες συνεννοούνται μεταξύ τους στα ελληνικά, δημιουργούν και κάνουν όνειρα, σέβονται ο ένας τον άλλο.
Στις 23/2/12 είχαμε καταθέσει Πρόταση συζήτησης ως κατεπείγοντος του θέματος: Κατάργηση διαπολιτισμικών σχολείων, μεταφέροντας μάλιστα την αγωνία των γονέων μικρών μαθητών του Δημοτικού του Π. Φαλήρου.
Επανερχόμενοι σήμερα ζητάμε να τοποθετηθεί ξεκάθαρα το ΠΣ κατά της ευθείας ή κάθε έμμεσης κατάργησης των διαπολιτισμικών σχολείων της Αττικής, αναγνωρίζοντας την χρησιμότητα και το έργο τους.
Άγγελος Χάγιος, περιφερειακός σύμβουλος Αττικής
ΥΓ: Για το πρόσχημα του «γκέτο» στα σχολεία αυτά, επισημάναμε ήδη στις 23/2 ότι αρκετές οικογένειες με Έλληνες και τους δύο γονείς, επιλέγουν να στείλουν τα παιδιά τους σε διαπολιτισμικό σχολείο. Περιοριζόμαστε σήμερα να επισυνάψουμε το εύγλωττο κείμενο των ίδιων των μαθητών του 2ου Λυκείου Διαπολιτισμικής Εκπαίδευσης.
Κύριε Πρόεδρε,
Σε όλη την Ελλάδα λειτουργούν 26 διαπολιτισμικά σχολεία, 13 Πρωτοβάθμιας και 13 Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης. Τα 7 από αυτά βρίσκονται στην Αττική: 3 Δημοτικά (Αλσούπολη- Ν.Ιωνία, Αμφιθέα-Π.Φάληρο και Βοτανικός), 3 Γυμνάσια (Αχαρνές, Ελληνικό, Πλ. Βάθη) και ένα μόνο Λύκειο (στο Ελληνικό).
Κάποια από αυτά αποτελούν μετεξέλιξη των σχολείων αποδήμων – παλιννοστούντων (για έλληνες που έρχονταν σε προηγούμενες δεκαετίες από το εξωτερικό). Άλλα, δημιουργήθηκαν με μετονομασία και ήταν προηγουμένως “κοινά” σχολεία (με μεγάλο αριθμό ξένων μαθητών). Όλα υπάγονται στο νόμο για τη Διαπολιτισμική Εκπαίδευση (2413/96) και έχουν δραστηριότητες (όπως θεατρικά δρώμενα, καλλιτεχνικές εκδηλώσεις, εκδόσεις εντύπων) με διαπολιτισμικό και αντιρατσιστικό χαρακτήρα.
Τα περισσότερα λειτουργούν με μειωμένο αριθμό μαθητών ανά τμήμα, χωρισμό των μαθητών ανάλογα με το επίπεδο ελληνομάθειάς τους, ενίσχυση των μαθημάτων με περισσότερες ώρες ελληνικών, διακριτό πρόγραμμα διδασκαλίας της γλώσσας στα τμήματα που οι μαθητές είναι αρχάριοι.
Παρότι τα γυμνάσια – λύκειο έχουν και μαθητές που προέρχονται από τα διαπολιτισμικά δημοτικά, άλλα σχολεία της Αττικής ή τα σχολεία των κοινοτήτων των αλλοδαπών που ζουν στη χώρα μας (πχ. Πολωνικό, Λιβυκό) καθώς και ομογενείς και έλληνες μαθητές, η αναγκαιότητά τους είναι προφανής στις περιπτώσεις των παιδιών που έρχονται στην Ελλάδα έχοντας τελειώσει δημοτικό ή γυμνάσιο στις χώρες τους. Στα περισσότερα σχολεία δεν υπάρχει η υποδομή για την υποδοχή των μαθητών αυτών, παρά μόνο εκεί όπου υπάρχουν φροντιστηριακά τμήματα ή τάξεις υποδοχής. Στη περίπτωση των μαθητών που θα έπρεπε να εγγραφούν στο λύκειο, η κατάσταση είναι πολλές φορές τραγική. Μια και το ελληνικό λύκειο «ενδιαφέρεται» κυρίως για τις πανελλαδικές εξετάσεις, η εγγραφή τους συνήθως αποτρέπεται, είτε με το πρόσχημα ότι «δεν υπάρχουν θέσεις», είτε αντιμετωπίζεται με «υποβιβασμό» σε χαμηλότερη τάξη… Την κατάσταση αυτή «σώζει» (ως ένα σημείο, γιατί συνήθως οι ενδιαφερόμενοι δεν ενημερώνονται σωστά για την ύπαρξή τους) το διαπολιτισμικό σχολείο.
Στα σχολεία αυτά φοιτούν και πολλοί πρόσφυγες, που προέρχονται από εμπόλεμες περιοχές, δεν έχουν δική τους οικογένεια και φιλοξενούνται σε ξενώνες ΜΚΟ.
Μέσα στην δίνη του αντεργατικού κυκλώνα των Μνημονίων 1 και 2, των εφαρμοστικών νόμων, της δανειακής σύμβασης, των περικοπών δημοσίων δαπανών που επιβάλλουν οι τραπεζίτες και η τρόικα, βρίσκονται τώρα και τα διαπολιτισμικά αυτά σχολεία.
Ήδη από πέρυσι, στις προτάσεις για τις πρώτες συγχωνεύσεις – καταργήσεις σχολείων, περιλαμβανόταν και πρόταση για κατάργηση όλων των διαπολιτισμικών σχολείων της Αττικής.
Με την άθλια κυβερνητική πολιτική που προωθεί το Υπουργείο με τους διορισμένους συνεργάτες του, φέτος η πρόταση αυτή επανέρχεται σαν «μετεξέλιξη» τριών διαπολιτισμικών σχολείων σε «σχολεία της γειτονιάς» και κατάργηση των άλλων τεσσάρων. Καθώς όμως οι έλληνες μαθητές των αντίστοιχων περιοχών εξυπηρετούνται επαρκώς από τα σχολεία που υπάρχουν, η μετεξέλιξη θα σήμαινε τελικά κατάργηση, αφού τα σχολεία θα έμεναν χωρίς μαθητές και χωρίς αντικείμενο…
Ενδεχόμενη κατάργηση των διαπολιτισμικών σχολείων, πέρα από τις εκπαιδευτικές-κοινωνικές συνέπειες που θα έχει στην εκπαίδευση των παιδιών των αλλοδαπών εργαζομένων, θα κλείσει την τελευταία (μικρή έστω) πόρτα για τα παιδιά των μεταναστών αυτής της χώρας που έρχονται για πρώτη φορά στην Ελλάδα να αποκτήσουν τη μόρφωση που πρέπει, να κοινωνικοποιηθούν, να νιώσουν ότι η χώρα νοιάζεται γι’ αυτούς -δεν έχει να κάνει με κανενός είδους «γκέτο».
Το ότι τα σχολεία αυτά ΔΕΝ είναι γκέτο είναι προφανές σε όλους όσους έχουν πατήσει το πόδι τους εκεί μέσα. Είναι απλά πολύχρωμα σχολεία που καθρεφτίζουν τη σημερινή κοινωνική και πληθυσμιακή σύσταση της Ελλάδας, όπου άνθρωποι από διαφορετικές εθνότητες συνεννοούνται μεταξύ τους στα ελληνικά, δημιουργούν και κάνουν όνειρα, σέβονται ο ένας τον άλλο.
Στις 23/2/12 είχαμε καταθέσει Πρόταση συζήτησης ως κατεπείγοντος του θέματος: Κατάργηση διαπολιτισμικών σχολείων, μεταφέροντας μάλιστα την αγωνία των γονέων μικρών μαθητών του Δημοτικού του Π. Φαλήρου.
Επανερχόμενοι σήμερα ζητάμε να τοποθετηθεί ξεκάθαρα το ΠΣ κατά της ευθείας ή κάθε έμμεσης κατάργησης των διαπολιτισμικών σχολείων της Αττικής, αναγνωρίζοντας την χρησιμότητα και το έργο τους.
Άγγελος Χάγιος, περιφερειακός σύμβουλος Αττικής
ΥΓ: Για το πρόσχημα του «γκέτο» στα σχολεία αυτά, επισημάναμε ήδη στις 23/2 ότι αρκετές οικογένειες με Έλληνες και τους δύο γονείς, επιλέγουν να στείλουν τα παιδιά τους σε διαπολιτισμικό σχολείο. Περιοριζόμαστε σήμερα να επισυνάψουμε το εύγλωττο κείμενο των ίδιων των μαθητών του 2ου Λυκείου Διαπολιτισμικής Εκπαίδευσης.
Οι μαθητές του 2ου Λυκείου
Διαπολιτισμικής Εκπαίδευσης προς την Υφυπουργό Παιδείας κ. Εύη Χριστοφιλοπούλου
Αξιότιμη
κυρία Υπουργέ,
Είδαμε στο site του Υπουργείου Παιδείας, σε απάντηση
που δώσατε στον Βουλευτή του ΣΎΡΙΖΑ κ. Κουράκη, ότι μας αποκαλέσατε «γκέτο» και
είπατε πολλά πράγματα για τον χώρο μας που δεν αληθεύουν. Απογοητευτήκαμε και
νιώσαμε να μιλάτε για άλλο σχολείο και όχι για το δικό μας. Αισθανθήκαμε σαν να
μας κόβετε από αυτό που είμαστε. Είπατε ακόμα ότι θα ήταν καλύτερο να
ενταχθούμε στα σχολεία της γειτονιάς μας, αλλά πολλά παιδιά που προσπάθησαν να
γραφτούν σε τέτοια σχολεία ή δεν τα εγγράφανε, ή τα εγγράφανε και αδιαφορούσαν
για αυτά.
Θέλουμε λοιπόν να σας μιλήσουμε για το
δικό μας σχολείο, αφού σας έχουν δώσει λάθος πληροφορίες για αυτό.
Πολλοί άνθρωποι μπερδεύουν την σημασία
τις Διαπολιτισμικής Εκπαίδευσης. Βλέπουμε δηλαδή ανθρώπους να πιστεύουν ότι
ζούνε σε διαπολιτισμική κατάσταση, επειδή δοκιμάζουν κάποια φαγητά από άλλες
χώρες ή επειδή συμμετέχουν σε κάποιες αντίστοιχες γιορτές. Η πραγματικότητα
όμως που βιώνουμε εμείς είναι τελείως διαφορετική.
Τι είναι το διαπολιτισμικό σχολείο
μας; Είναι ένα σχολείο στο οποίο οι μαθητές αισθάνονται καταρχήν ασφάλεια. Οι
μαθητές που έρχονται πρώτη φόρα στην Ελλάδα από διαφορετικές χώρες, δεν
γνωρίζουν την ελληνική γλώσσα. Γι’ αυτόν τον λόγο θα πρέπει να ξεκινήσουν από
την αρχή. Πώς είναι δυνατόν να γίνει αυτό, χωρίς την ύπαρξη αυτής της μορφής
εκπαίδευσης; Είναι δυνατόν αυτοί οι μαθητές ν' ακολουθούν τους ρυθμούς των
ελληνόπουλων, είναι δυνατόν οι δάσκαλοι να περιμένουν να καλύψουν αυτό το
τεράστιο κενό; Αυτό είναι πρακτικά αδύνατο. Έτσι υποστηρίζουμε πως η ύπαρξη της
διαπολιτισμικής εκπαίδευσης, εκτός του ότι είναι σημαντική, είναι και
απαραίτητη. Η μοναδική δυνατότητα που μας παρέχεται αυτήν την στιγμή για
μόρφωση είναι η ύπαρξη αυτού του σχολείου.
Η Διαπολιτισμικότητα όμως είναι πάνω
απ’ όλα όταν ο ένας παίρνει από τον άλλον. Το Διαπολιτισμικό σχολείο είναι πολύ
ζωντανό και μας ενισχύει την προσωπικότητα. Μας δυναμώνει την αυτοπεποίθηση που
είναι πολύ μικρή όταν ερχόμαστε στην Ελλάδα. Μας βοηθάει να μαθαίνουμε την
ελληνική γλώσσα, γιατί κάνουμε περισσότερες ώρες Ελληνικά, και την μελετάμε με
πρωτότυπους τρόπους για παράδειγμα Θέατρο, Εφημερίδα, Μπλογκ, κλπ. Επίσης
έχουμε βραβευτεί για πολλές από τις δραστηριότητες αυτές. Μαθαίνουμε να
συμβιώνουμε με άλλες κουλτούρες, παράλληλα προσαρμοζόμαστε στην ελληνική
πραγματικότητα. Στην αρχή τα πράγματα είναι δύσκολα, όμως, με την πάροδο του
χρόνου, αισθανόμαστε το σχολείο σαν το δεύτερο σπίτι μας. Υπό αυτές τις κατάλληλες
συνθήκες έχουμε την δυνατότητα να αποκαλύπτουμε και να αναπτύσσουμε τις
δεξιότητές μας χωρίς τον φόβο του ρατσισμού και της περιθωριοποίησης. Από την
άλλη πλευρά, οι δάσκαλοι μαθαίνουν απ’ τους μαθητές και αποκτάνε πολύτιμη πείρα
στην διαχείριση προβλημάτων που σχετίζονται με τους μαθητές από άλλες χώρες.
Το σχολείο μας δεν μπορεί και είναι
λάθος να χαρακτηρίζεται «ΓΚΕΤΟ». Σας θυμίζουμε ότι στο σχολείο μας υπάρχουν
μαθητές από 38 χώρες. Οι οποίοι μαθαίνουν την ελληνική γλώσσα, κουλτούρα και οι
οποίοι έχουν σαν σκοπό να φοιτήσουν στα ελληνικά εκπαιδευτικά ιδρύματα και όχι
να περάσουν την ώρα τους. Υπάρχουν άλλοι τόποι και τρόποι για το κάνει αυτό
κάποιος. Γι' αυτό θεωρούμε πως είναι ΛΑΘΟΣ η κατάργηση του σχολείου μας το
οποίο ήταν, είναι και θα παλέψουμε να διατηρηθεί ΔΙΑΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΟ. Ο όρος “ΓΚΕΤΟ”
δεν μας αντιπροσωπεύει και δεν ταιριάζει στην εκπαίδευση. Μάλιστα, παραπέμπει
σε άλλες εποχές και καταστάσεις.
Θέλουμε να μας δώσετε την δυνατότητα
να διαλέγουμε εμείς σε ποιο σχολείο θα πηγαίνουμε και να σεβαστείτε το δικαίωμά
μας στην εκπαίδευση. Είναι δικαίωμα που έχει κάθε άνθρωπος, είτε είναι έλληνας,
είτε αλλοδαπός, είτε μετανάστης. Για όλους τους παραπάνω λόγους σας καλούμε στο
σχολείο μας, ώστε να διαπιστώσετε και μόνη σας την πραγματικότητα αυτού του
σχολείου.
12-12-2011
με τιμή,
το 15μελες μαθητικό συμβούλιο του 2ου Γενικού Λυκείου Διαπολιτισμικής
Εκπαίδευσης Ελληνικού
