Ο ΑΓΩΝΑΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΩΝ ΚΑΤΟΙΚΩΝ
ΓΙΑ ΝΑ ΑΝΑΤΡΑΠΟΥΝ
- Η εκποίηση του Ελληνικού και των παραλιών
- Τα σχέδια κυβέρνησης και κεφαλαίου για την καπιταλιστική “αξιοποίησή” τους
Επειδή τα σχέδια αυτά μας αφορούν άμεσα, γιατί καταστρέφονται και συρρικνώνονται ελεύθεροι χώροι που σπανίζουν, παραλίες και αδόμητες εκτάσεις που είναι πολύτιμοι για τη ζωή μας στο ήδη επιβαρημένο κλιματολογικά λεκανοπέδιο. Γιατί θα αλλάξουν τη μορφή των γειτονιών μας, κάνοντάς τες αφιλόξενες με την τσιμεντοποίηση και την υπερσυγκέντρωση επιχειρηματικών δραστηριοτήτων και χωρίς να εξυπηρετούν καμία πραγματική κοινωνική ανάγκη μας. Γιατί, τέλος, η καταστροφική επέλαση δεν θα σταματήσει εκεί, θα συμπεριλάβει και περιφερειακούς σχεδιασμούς, τους αυτοκινητόδρομους, τον Υμηττό και τους οδικούς άξονες των περιοχών μας, την αναβάθμιση του ΚΥΤ Αργυρούπολης-Ηλιούπολης από τα 150V στα 400V, με προφανή σκοπό να εξυπηρετούνται οι ανάγκες της “νέας πολιτείας” που στήνεται στο Ελληνικό και στην παραλία του Αγ.Κοσμά, αδιαφορώντας για τις επιβλαβείς συνέπειες στην υγεία και τη ζωή κατοίκων και εργαζομένων των γύρω περιοχών και όλου του λεκανοπεδίου.
Αυτοί που κερδίζουν από την εκποίηση, την ιδιωτικοποίηση και την καπιταλιστική ανάπτυξη του περιβάλλοντος και των δημόσιων χώρων, φτιάχνοντας στη θέση τους χώρους πολυτελούς αναψυχής για λίγους αποστερώντας τους απ΄ τους πολλούς, είναι το ντόπιο και ξένο κεφάλαιο, οι κυβερνήσεις του και οι μηχανισμοί τους. Αυτοί που, έξι χρόνια τώρα, για να ξεπεράσει το σύστημα την κρίση του, για να παρουσιάζουν σαν πλεόνασμα τα δημοσιονομικά ελλείμματα των κυβερνήσεων που τα διαχειρίζονταν, εφαρμόζοντας τις επιταγές τροϊκανών και Ευρωπαίων αφεντικών, έχουν εξαπολύσει ανελέητη επίθεση στα δικαιώματα και τη ζωή μας.
Δεν αδιαφορούν απλώς για την καταστροφή και τη λεηλασία του περιβάλλοντος, των δημόσιων χώρων, των κοινωνικών υποδομών, του φυσικού πλούτου. Αυτό ακριβώς επιδιώκουν! Αφού διαλύσουν κάθε τέτοια υποδομή, αφού καταστήσουν ελαστικό, περιπλανώμενο και διαθέσιμο το εργατικό δυναμικό της, αφού ιδιοποιηθούν την πρόσβαση στα κοινωνικά δικαιώματα και αποκόψουν όλους εμάς από την ελεύθερη και δωρεάν πρόσβαση, που δικαιωματικά μας ανήκουν, μεταμορφώνουν σε εμπόρευμα και πουλάνε: την υγεία, το νερό, τον αέρα, τις παραλίες, τους ελεύθερους χώρους, τα κοινωνικά αγαθά. Δεν τους απασχολεί αν στη θέση τους φτιάχνουν καζίνα και resort πολυτελούς αναψυχής για λίγους, γιατί ακριβώς σ' αυτά θέλουν να δουλεύουν σαν σκλάβοι, χωρίς κανένα δικαίωμα, εξαθλιωμένοι άνεργοι, ελαστικοποιημένοι ανασφάλιστοι εργαζόμενοι, 5μηνίτες, νοικιασμένοι με 480 ευρώ μικτά, απλήρωτοι νέοι της “μαθητείας”. Πάνω σε όλα αυτά θα πατήσουν η οικονομική μεγέθυνση και οι επενδύσεις τους, για να τους αποφέρουν κερδοφορία και να αναπαράγουν τις σχέσεις εκμετάλλευσης και καταπίεσης των πολλών. Έχουν, άλλωστε, διαμορφώσει προ πολλού το έδαφος για να περνούν οι στοχεύσεις τους, με τα μνημόνια, την κατάργηση των εργασιακών κατακτήσεων και δικαιωμάτων, έχουν επιβάλει τη φτώχεια, την ανεργία και τη ζωή με επιδόματα. Το πρόσημο της “ανάπτυξης” θα είναι η κυριαρχία (οικονομική και πολιτική) της εκμετάλλευσης και θα έχει παρονομαστή το διακηρυγμένο ήδη πόλεμο ενάντια στους εργαζόμενους και το λαό, τις κατακτήσεις του και τους συνολικότερους όρους ζωής και διαβίωσής του.
Για να γίνει αποδεκτός σαν κοινός εθνικός μας μύθος (succes story) η “παραγωγική ανασυγκρότηση” και το ξεπούλημα, για να υποταχθεί κάθε αντίδραση στην επίθεση αυτή, δείχνουν ότι διαπραγματεύονται το τίμημα της πώλησης του Ελληνικού. Οι πρόθυμοι εθνικοί κτηματομεσίτες (κυβέρνηση και ΤΑΙΠΕΔ) και οι χρηματοοικονομικοί σύμβουλοί τους (Citigroup, Piraeus Bank) πανηγυρίζουν ότι πέτυχαν αύξηση κατά 25% (915 εκατ. ευρώ) σε σχέση με την αρχική προσφορά της Lamda Development. Αποτίμησαν ως δίκαιο και εύλογο το να παζαρεύουν τη δημόσια γη, τον αέρα που αναπνέουμε και τη ζωή μας στην πόλη μας, επιστρατεύοντας τη συνδρομή και του φερόμενου ως ανεξάρτητου εκτιμητή, του American Appraisal. Αυτό και μόνο αποδεικνύει το τι φαγοπότι γίνεται. Το 33% του ποσού αυτού θα καταβληθεί άμεσα με την ολοκλήρωση της συμφωνίας και το υπόλοιπο εντός 10 ετών, σύμφωνα με τους όρους της σχετικής σύμβασης. Επιπλέον του τιμήματος, η εταιρία αναλαμβάνει εξ ολοκλήρου κόστος ύψους 1,25 δισ. ευρώ που απαιτείται για την υλοποίηση των αναγκαίων υποδομών και του Ενιαίου Μητροπολιτικού Πάρκου.
Για να χρυσωθεί το χάπι της αξίας πώλησης του Ελληνικού και να παραδοθεί πάση θυσία στο ιδιωτικό κεφάλαιο, τάζονται από την κοινοπραξία στην αρχή 10.000 θέσεις εργασίας και σε βάθος χρόνου 50.000), τη στιγμή που η καταστροφή της ζωντανής εργασίας και η ένταση της ταξικής εκμετάλλευσης, το βάθαιμα της κοινωνικής ανισότητας είναι καθημερινή πραγματικότητα. Ψεύδονται, υποσχόμενοι “άνοιγμα τοπικών αγορών”, “αύξηση των αξιών”, “ανάπτυξη του τουριστικού πόλου”, για να παραπλανούν τους αυτοαπασχολούμενους των γύρω περιοχών πως θ' ανοίξουν δουλειές για όλους και θα πάρουν μερίδιο από την πίττα, για να αποσπάσουν την υπογραφή τους, μέσω της σιωπής τους, στο έγκλημα που σχεδιάζεται.
Ποιους και από ποια θέση, λοιπόν, αφορά η πολιτεία της ευμάρειας που στήνουν τα κοινά επενδυτικά σχήματα Λάτση και ξένων πολυθενικών; Σίγουρα όχι όποιον δεν έχει γιοτ να δέσει στη μαρίνα του Αγ. Κοσμά, ούτε αυτόν που δεν έχει να πληρώσει χαράτσια για να σώσει το μόνο σπίτι που διαθέτει, αλλά ούτε και αυτόν που είναι ο ίδιος μπαλάκι του γκολφ πηγαίνοντας από τη διαθεσιμότητα στην απόλυση. Οι λεγόμενες “αξιοπρεπείς” θέσεις εργασίας που ακούγονται θα είναι του επιπέδου του παιδιού που μαζεύει το μπαλάκι στα σπορ των πλουσίων.
Αντίθετα, οι κάτοικοι των γύρω περιοχών και του Λεκανοπεδίου έχουμε ανάγκη από τα δάση, τους ελεύθερους χώρους, τις πλατείες, τις παραλίες. Το ίδιο και το πρώην Αεροδρόμιο του Ελληνικού ως φυσικό πάρκο υψηλού πρασίνου για αναψυχή με ελεύθερη και δωρεάν πρόσβαση για όλους, έξω από κάθε λογική ανταποδοτικότητας κι αυτοχρηματοδότησης και έξω από κάθε καπιταλιστικό αναπτυξιακό προγραμματισμό. Ο αγώνας για την ανατροπή των σχεδιασμών τους επιβάλλει τη διεκδίκηση και το κέρδισμα ολόκληρης της έκτασης, ανατρέποντας τη διαδικασία αρπαγής της από το ιδιωτικό κεφάλαιο, το τεμαχισμό της και, παραπέρα, στην αποκατάσταση και τη διατήρησή της ως φυσικό πάρκο υψηλού πρασίνου με χαρακτήρα δημόσιο, ελεύθερο, κοινόχρηστο για όλους, χωρίς επιχειρηματική δραστηριότητα και χωρίς ανταποδοτικότητα, με απομάκρυνση όλων των χρήσεων και εγκαταστάσεων, αυθαίρετων ή μη, που δεν συνάδουν με το χαρακτήρα του ως ελεύθερου, ανοιχτού και ανήκοντα στο λαό της Αττικής φυσικού πάρκου.
Ο αγώνας αυτός δεν μπορεί να είναι νικηφόρος αν δεν είναι ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΩΝ ΚΑΤΟΙΚΩΝ και των οργάνων διεκδίκησης και πάλης που αυτοί θα συγκροτήσουν. Δεν εξυπηρετείται από ετερόκλητες συμπορεύσεις και συμμαχίες θεσμικών παραγόντων των καλλικρατικών δήμων με τις οργανώσεις, τους συντονισμούς και τις επιτροπές αγώνα του κινήματος, παρά μόνο αν στηρίζεται στη συγκρότηση των λαϊκών δυνάμεων, των κατοίκων, των εργαζομένων πάνω στον πολιτικό στόχο της ανατροπής των σχεδιασμών της εκποίησης και της καπιταλιστικής ανάπτυξης.
Γιατί δεν είναι ένας αγώνας υποστήριξης ενός δήθεν εναλλακτικού μοντέλου και σχεδιασμού που φιλοδοξεί να λειτουργήσει ανταγωνιστικά, οικονομικότερα, οικολογικότερα και προσοδοφόρα είτε για τμήματα του ντόπιου ιδιωτικού κεφαλαίου είτε για το ίδιο το κράτος, τους δήμους και τις επιχειρήσεις τους, συμβάλλοντας στην αναπαραγωγή καπιταλιστικών πολιτιστικών και καταναλωτικών προτύπων. Γιατί πόσο δημόσιου και πόσο κοινωνικού χαρακτήρα μπορεί να είναι ένα μητροπολιτικό πάρκο, για τη δημιουργία του οποίου απαιτείται η χρηματοδότηση από ευρωπαϊκά κονδύλια, που εκταμιεύονται υπό τους σαφείς όρους υλοποίησης της περιφερειακής πολιτικής της ΕΕ και υπό την προϋπόθεση της απαρέγκλιτης τήρησης της δημοσιονομικής πειθαρχίας και των αντιλαϊκών πολιτικών που επιβάλλονται από την ΕΕ; Προωθείται ή όχι μέσω αυτών των χρηματοδοτήσεων (αφού τα κεφάλαια δίνονται για να επενδυθούν) η κερδοφορία των ξένων ιδιωτικών κεφαλαίων, που μια χαρά δημιουργούν σχήματα και κοινοπραξίες (οι λεγόμενες αναπτυξιακού σκοπού) με τα ελληνικά, αναπαράγοντας τη σχέση χρηματοδότηση-επένδυση- κερδοφορία- κατανάλωση κ.ο.κ;
Πόσο δημόσιου και πόσο κοινωφελούς χαρακτήρα μπορεί να είναι ένα μητροπολιτικό πάρκο, οι όροι υλοποίησης και διατήρησης του οποίου περνούν μέσα από τις γνωστές συστημικές δεσμεύσεις των διαχειριστών του (κράτος, περιφέρεια, ΟΤΑ), οι οποίοι έχουν διαπρέψει αναγάγοντας την ανταποδοτικότητα και τις συμπράξεις με το ιδιωτικό κεφάλαιο σε κοινωφελή επικερδή δραστηριότητα, που έχουν απομυζήσει τα λαϊκά εισοδήματα με μια σειρά “ανταποδοτικά”, “κοινωνικά” ακόμα και “αλληλέγγυα” τέλη και φόρους;
Η ανατροπή αυτής της επίθεσης δεν μπορεί να επιτευχθεί σαν αντικατάστασή της από μοντέλα ενός άλλου αρχιτεκτονικού σχεδιασμού και με άλλη διαχείριση που θα δώσουν το φιλί της ζωής στην καπιταλιστική ανάπτυξη. Γιατί είναι ο ταξικός συσχετισμός αυτός που πρέπει να διαρραγεί, να ανατραπεί για να επιβληθούν οι λαϊκές απαιτήσεις, για να ικανοποιηθούν οι κοινωνικές ανάγκες των πολλών. Και αυτή η διαδικασία δεν υπηρετείται παρά μόνο από τη λαϊκή αυτοοργάνωση και τη συγκρότηση μάχιμου συντονισμού αντίστασης και αγώνων με πλατιά και ουσιαστική λαϊκή συμμετοχή, για τη διαμόρφωση όρων ρήξης και ανατροπής των σχεδιασμών αυτών, όσο κι αν προσαρμόζονται με αλλαγές, εξωραϊσμούς και δήθεν βελτιώσεις για να γίνουν πιο εύπεπτες.
Η ΖΩΗ ΜΑΣ ΔΕΝ ΚΟΣΤΟΛΟΓΕΙΤΑΙ
ΥΠΕΡΑΣΠΙΖΟΜΑΣΤΕ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΚΑΙ ΔΩΡΕΑΝ ΠΡΟΣΒΑΣΗ ΤΩΝ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΣΤΟΥΣ ΔΗΜΟΣΙΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΚΑΙ ΣΤΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΑΓΑΘΑ
Ανοιχτή Συνέλευση Κατοίκων Ηλιούπολης
askilioupolis.espivblogs.net – ask_ilioupolis@espiv.net
πηγή: http://askilioupolis.espivblogs.net/2014/03/28/%CE%B5%CE%BD%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%BF%CE%BD%CF%8C%CE%BC%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B5-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CF%80%CF%8E%CE%BB%CE%B7%CF%83%CE%B7-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%80%CF%81%CF%8E%CE%B7%CE%BD/
