2,5 ολόκληρα χρόνια μετά τους ολυμπιακούς αγώνες και η ζωή στην Αθήνα γίνεται όλο και πιο ανυπόφορη. Η καθημερινή βάρβαρη επίθεση στα κεκτημένα του εργαζόμενου κόσμου από το κράτος και το κεφάλαιο (εργασία, ασφάλιση, εκπαίδευση, υγεία, δημοκρατικές ελευθερίες) συμπληρώνεται από ισχυρές δόσεις αποπροσανατολισμού της «κοινής γνώμης» μέσα από τον κανιβαλισμό των ΜΜΕ και τις πολιτικολογίες του επίσημου πολιτικού κόσμου κατά τις διαδοχικές προεκλογικές περιόδους.
Μέσα σε όλα αυτά, το ζήτημα της πόλης και του περιβάλλοντος επανέρχεται δυναμικά στο προσκήνιο, με την επιχειρούμενη Αναθεώρηση του άρθρου 24 του Συντάγματος, τις Συμπράξεις Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ), το νέο Κώδικα Δήμων και Κοινοτήτων, τις μεταολυμπιακές χρήσεις εκτάσεων και εγκαταστάσεων και τα υπόλοιπα «μεγάλα έργα». Το «όραμα» κράτους και κεφαλαίου για μετασχηματισμό της Αθήνας σε μητρόπολη διεθνούς εμβέλειας με στρατηγικό ρόλο σε Βαλκάνια και Ανατολική Μεσόγειο, δυστυχώς για εμάς, παραμένει, και ότι δεν πρόλαβαν να κάνουν με την Ολυμπιάδα θέλουν να το κάνουν τώρα. Ο προωθούμενος ρόλος της Αθήνας ως κόμβος μεταφορών, πόλος τουρισμού, «πολιτισμού» και εμπορίου και κέντρο χρηματοπιστωτικών και εν γένει υπηρεσιών, επιβάλει μια σειρά έργων και πολιτικών, ανεξάρτητα από το αν υπάρχει κοινωνική αναγκαιότητα και συναίνεση για αυτά.
Ειδικότερα η περιοχή μας, με την προγραμματιζόμενη κατασκευαστική «ανάπτυξη» και επιχειρηματική εκμετάλλευση του χώρου του πρώην αεροδρομίου του Ελληνικού και της παραλίας, καλείται για τις επόμενες δεκαετίες να υπηρετήσει το ρόλο ενός γιγαντιαίου εμπορικού, επιχειρηματικού, εκθεσιακού, συνεδριακού, τουριστικού, ψυχαγωγικού και οικιστικού πόλου υψηλών εισοδημάτων, ανάλογο της περιοχής του Αμαρουσίου, με οικιστική ανάπτυξη μεγέθους Ολυμπιακού Χωριού και απ’ ευθείας πρόσβαση στη θάλασσα και το λιμάνι του Πειραιά.
Το μόνο συγκοινωνιακό εμπόδιο σε αυτόν τους το σχεδιασμό είναι το βουνό. Και αυτό, γιατί θέλουν πάση θυσία να συνδέσουν τον πόλο του Ελληνικού άμεσα με το αεροδρόμιο των Σπάτων και τις επιχειρηματικές, βιομηχανικές και οικιστικές αναπτύξεις της ευρύτερης περιοχής των Μεσογείων.
Όπως, επίσης, θέλουν να συνδέσουν καλύτερα τα νότια με τα βόρεια προάστια γιατί προφανώς δεν τους φτάνουν οι κάτοικοι-πελάτες-εργαζόμενοι της κάθε περιοχής μπροστά στα μεγαλόπνοα επιχειρηματικά τους πλάνα για όλη την Αττική.
Μέχρις εδώ «έχει καλώς» (σχήμα λόγου, εννοείται…). Πιθανά και εμείς οι κάτοικοι της νότιας Αθήνας να έχουμε πια την ανάγκη να μετακινούμαστε ανεμπόδιστα σε όλη την Αττική ανά πάσα στιγμή, σύμφωνα με τους σύγχρονους βάρβαρους ρυθμούς και τα πρότυπα αποξένωσης και ψεύτικης ζωής, από τα οποία δεν μπορούμε να ξεφύγουμε (όσο και να τρέχουμε…) χωρίς να γίνουν ευρύτερες ανατροπές. Επίσης, δεν είναι πολλοί αυτοί που μπορούν να ασκούν τις καθημερινές τους δραστηριότητες κοντά στο σπίτι τους, όταν η πόλη έχει αναπτυχθεί με αυτόν τον τρόπο που ξέρουμε (ανισομερώς και χωρίς όρια) και όταν δεν είναι καθόλου βέβαιο για κανέναν ότι και αύριο θα δουλεύει στην ίδια δουλειά, θα μένει στην ίδια γειτονιά κτλ. Και φυσικά κανείς δεν μπορεί να αγνοήσει το μεγάλο κυκλοφοριακό πρόβλημα της Αθήνας, εξαιτίας του οποίου σπαταλάμε κάθε μέρα πολλές ώρες από τον ελεύθερο χρόνο μας μόνο και μόνο για να μετακινούμαστε από το σπίτι στη δουλειά, στα ψώνια, στη βραδινή διασκέδαση κοκ.
Ένα πρόβλημα του οποίου η ρίζα βρίσκεται στο ίδιο το μέσο που προτείνεται διαρκώς για την επίλυσή του: το αυτοκίνητο, την πόλη της ελεύθερης αγοράς, τον καπιταλισμό.
Μετά απ’ όλα αυτά, και όταν:
- έχει αποδειχθεί παγκοσμίως εδώ και 40 χρόνια πως οι νέοι δρόμοι αυξάνουν τον συνολικό αριθμό των οχημάτων στην πόλη, επειδή ακριβώς προσφέρουν χώρο σε αυτά και ενθαρρύνουν την κυκλοφορία τους, ενώ γεννούν και νέες κυκλοφοριακές ανάγκες, με αποτέλεσμα σε λίγα χρόνια να μην επαρκούν ούτε αυτοί οι δρόμοι για την εξυπηρέτησή τους
- αν κατασκευάζονταν τόσοι δρόμοι όσοι χρειάζονται για να μετακινούνται καθημερινά οι κάτοικοι μιας πόλης με τα αυτοκίνητά τους, η πόλη θα γινόταν ένα απέραντο αυτοκινητοδρόμιο
- οι επιπτώσεις από την κυκλοφορία των αυτοκινήτων διαπιστώνεται ότι είναι όλο και πιο καταστροφικές για το περιβάλλον (τοπικό και παγκόσμιο), την ποιότητα ζωής στην πόλη, την υγεία και ασφάλεια του πληθυσμού, την κοινωνική ζωή και τους δημόσιους χώρους
- οι περισσότερο κερδισμένοι από την κυριαρχία του ΙΧ είναι οι εργολάβοι, οι ασφαλιστικές, οι αυτοκινητοβιομηχανίες και οι εταιρίες πετρελαίου
- οι τελευταίοι που ευθύνονται για το κυκλοφοριακό πρόβλημα της Αθήνας είναι οι εργαζόμενοι κάτοικοί της
ηχεί, λοιπόν, στα αυτιά μας πολύ προκλητική η λύση που δίνεται από το κράτος για το συγκοινωνιακό πρόβλημα της Αθήνας:
μεγάλοι οδικοί άξονες να διασχίζουν οριζόντια και κάθετα τον αστικό ιστό για να τον «ενώσουν» χωρίζοντάς τον, διαδοχικοί δακτύλιοι με ακριβά διόδια γιατί μόνο έτσι μπορούν να δουλέψουν καλά, ανισόπεδοι κόμβοι και σήραγγες για να μην σταματάει τίποτα τις ορδές των ΙΧ που εφορμούν καθημερινά από εμάς, για εμάς (;) και εναντίον μας…
Και για τη νότια Αθήνα, που ο Υμηττός συνιστά το μεγαλύτερο πλεονέκτημα της περιοχής, όσο και αν τον έχουμε υποτιμήσει, μαζί με τη θάλασσα που ήδη μας έχουν κλέψει, η σχεδιαζόμενη νότια επέκταση της Περιφερειακής Υμηττού, η ελεύθερη λεωφόρος Ελληνικού-Μαραθώνος και η Σήραγγα Υμηττού αποτελούν «αιτία πολέμου» για τους κατοίκους που δεν παζαρεύουν την ποιότητα ζωής τους. Αν αυτό που τους έκοπτε ήταν να εξυπηρετήσουν την περιοχή μας, η αναβάθμιση της Βάρης-Κορωπίου που έγινε, μαζί με τις σχεδιαζόμενες επεκτάσεις του τραμ και του Μετρό και μια νέα σύνδεση Μέσου Σταθερής Τροχιάς από τη Γλυφάδα και το Ελληνικό στα Σπάτα θα έλυναν ως ένα βαθμό το πρόβλημα και δε θα χρειαζόταν να συζητάμε σήμερα για την ολοκληρωτική υποβάθμιση του βουνού και των γειτονιών μας. Επίσης, αν τους απασχολούσε η μετακίνηση και η ποιότητα ζωής των κατοίκων της Αθήνας (έτσι γενικώς…), δεν θα καταδίκαζαν τόσα χρόνια τώρα τη Δυτική Αθήνα στην απομόνωση, στα σκουπίδια και στο άθλιο περιβάλλον των βιομηχανιών και του τσιμέντου, την ίδια στιγμή που τα βόρεια προάστια απολαμβάνουν εδώ και δεκαετίες τον ηλεκτρικό σιδηρόδρομο, αλλά και άπλετο πράσινο γύρω από τις βίλες, τις πλατείες και τα ακριβά μαγαζιά τους.
Και όσο και αν κρατούν τα σχέδια τους για τους δρόμους αυτούς ως επτασφράγιστο μυστικό (τόσο δημοκράτες είναι…), εμείς γνωρίζουμε καλά πως μιλούν για:
i. επέκταση της Περιφερειακής Υμηττού από την Κατεχάκη μέχρι την Άνω Γλυφάδα (με κατάληξη πιθανά στην οδό Ανθέων), περιτρέχοντας το βουνό μέσα από την Β΄ ζώνη «προστασίας» του (που και αυτή πια διακυβεύεται με την αναθεώρηση του άρθρου 24 του Συντάγματος), είτε με σήραγγες κάτω από τα σπίτια μας, είτε με γέφυρες πάνω από τα κεφάλια μας!
ii. επιφανειακή διάσχιση του χώρου του πρώην αεροδρομίου του Ελληνικού κατά μήκος της βόρειας πλευράς του, πιθανή επιφανειακή διέλευση ή υπογειοποίηση εντός των Δήμων Ελληνικού και Αργυρούπολης και σύνδεση με την Περιφερειακή Υμηττού στο ύψος του νεκροταφείου της Αργυρούπολης.
iii. Σήραγγα και σταθμός διοδίων στο ύψος του στρατοπέδου της Αεροπορίας στην Άνω Γλυφάδα και τρύπημα του Υμηττού ώστε ο δρόμος να εξέλθει από την άλλη πλευρά και να φτάσει στα Σπάτα.
iv. Τουλάχιστον 4ις ανισόπεδοι κόμβοι σε Ποσειδώνος, Βουλιαγμένης, Κύπρου και εντός του βουνού για να συνδεθούν όλοι αυτοί οι νέοι άξονες με τους υπάρχοντες, αλλά και μεταξύ τους.
Οι επιπτώσεις απ’ όλα αυτά τα έργα δεν είναι και λίγες. Τη Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων που είχαν παραγγείλει παλιότερα για το ίδιο έργο την έβαλαν τελικά στο συρτάρι γιατί τους τα έλεγε πολύ «μαύρα»… Και όντως ήταν και είναι μαύρα!!!
Αρκεί να ειπωθεί ότι οι άξονες αυτοί θα επιφέρουν τα εξής:
1. Αύξηση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης εξαιτίας των μεγάλων κυκλοφοριακών φόρτων και των υψηλών ταχυτήτων. Ειδικά στα σημεία των εισόδων-εξόδων, στα σημεία εξαερισμού των σηράγγων και στα διόδια, αλλά και λόγω της διάταξης των βουνών που αγκαλιάζουν την Τερψιθέα, το πρόβλημα θα είναι μεγάλο.
2. Φαινόμενα ηχορύπανσης θα δημιουργηθούν στα τμήματα των δρόμων που θα διασχίζουν ή θα γειτνιάζουν με περιοχές κατοικίας.
3. Μόλυνση τόσο των εδαφών όσο και των ρεμάτων θα προκληθεί από τα υγρά και στερεά απόβλητα της κυκλοφορίας των οχημάτων (λάδια, πετρέλαια, σκουπίδια) και από τα τοξικά μέταλλα (κάδμιο, χρώμιο, νικέλιο, χαλκός, ψευδάργυρος).
4. Αύξηση της πιθανότητας εκδήλωσης πυρκαϊάς λόγω της ρήψης τσιγάρων από τα διερχόμενα οχήματα, αλλά και εξαιτίας των ατυχημάτων.
6. Καταστροφή του φυσικού οικοσυστήματος του Υμηττού. Η αποψίλωση της βλάστησης σε μια εκτεταμένη ζώνη εκατέρωθεν του άξονα είναι δεδομένη σε όλο το μήκος της χάραξης. Πέρα όμως από την άμεση καταστροφή της χλωρίδας, θα έχουμε και την έμμεση καταστροφή της εξαιτίας των παραγόντων υποβάθμισης του βουνού που προαναφέραμε. Ανάλογες είναι οι επιπτώσεις και στην πανίδα του βουνού.
7. Μη αναστρέψιμη καταστροφή του φυσικού τοπίου του Υμηττού με τα επιχώματα και τα ορύγματα, τους ανισόπεδους κόμβους, τις γέφυρες, τις σήραγγες, τα κιγκλιδώματα και τις ταμπέλες, και διάλυση του αστικού τοπίου ήπιας δόμησης που χαρακτηρίζει την περιοχή μας.
8. Κατάργηση της πρόσβασης στα σημεία πολιτιστικών και λαϊκών εκδηλώσεων του Υμηττού (ξωκλήσια, πατητήρι) και κατακερματισμός των ιστορικών και αρχαιολογικών ενοτήτων της περιοχής.
9. Αύξηση της κυκλοφορίας γύρω από τους ανισόπεδους κόμβους και τις εισόδους και εξόδους στο δίκτυο. Και αφού θα πρέπει να πληρώσει κανείς διόδια δεν θα καταργηθούν τα κυκλοφοριακά προβλήματα στους υπάρχοντες δρόμους όπως ισχυρίζονται. Επιπλέον, στα σημεία διάρρηξης του αστικού ιστού θα δημιουργούνται προβλήματα στην επικοινωνία των εκατέρωθεν του δρόμου περιοχών με αποτέλεσμα την πρόσθετη αύξηση των τοπικών κινήσεων. Αυτό θα συμβεί ιδιαίτερα στην Ανθέων με επιβάρυνση της κυκλοφορίας στη Γούναρη, αλλά και με καθυστερήσεις σε διασταυρώσεις στις οποίες προτεραιότητα θα δίνεται στην υπερτοπική κίνηση.
10. Διακοπή της επικοινωνίας μεταξύ πόλης και βουνού. Τόσο στην Αργυρούπολη όσο και στη Γλυφάδα, πολλά από τα μονοπάτια και τους δασικούς δρόμους θα καταστραφούν, ενώ οι δίοδοι πρόσβασης στο βουνό θα είναι περιορισμένες.
11. Υποβάθμιση των περιοχών κατοικίας που θα γειτνιάζουν με τους νέους άξονες και τους ανισόπεδους κόμβους. Τη μεγαλύτερη υποβάθμιση θα δεχτούν οι περιοχές της Αργυρούπολης και της Τερψιθέας, τόσο λόγω των πολλαπλών αξόνων που θα κατασκευαστούν πάνω από τις κατοικίες όσο και εξαιτίας των σηράγγων, των ανισόπεδων κόμβων και των σταθμών διοδίων.
12. Υπερσυγκέντρωση επιχειρηματικών δραστηριοτήτων και εμπορικών υπερκαταστημάτων σε προνομιακές θέσεις των νέων οδικών αξόνων. Τα υπερκαταστήματα που έχουν χτιστεί εδώ και χρόνια στη διασταύρωση της Ανθέων με τη Βουλιαγμένης, όπως και το νέο Carrefour στο Γεφυράκι αποτελούν μόνο ένα μικρό δείγμα του τι έχει να γίνει… Όσο για το επιχείρημα ότι θα δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας, όχι μόνο θα κλείσουν ένα σωρό συνοικιακά μαγαζιά και θα μειώσουν τελικά τις θέσεις εργασίας, αλλά και μην ξεχνάμε πως αυτά τα υπερκαταστήματα αποτελούν τους εργασιακούς χώρους όπου εφαρμόζονται οι πιο απάνθρωποι όροι δουλειάς, οι όροι της ανασφάλειας, της ευελιξίας, του αυταρχισμού, της ανθυγιεινής, κακοπληρωμένης και μαύρης εργασίας. Αυτοί οι πόλοι αποτελούν τα «δοκιμαστήρια» της καπιταλιστικής βαρβαρότητας του νέου αιώνα.
13. Αύξηση των κοινωνικών ανισοτήτων. Από τη μια οι δρόμοι αυτοί γίνονται για να εξυπηρετήσουν την πλουτοκρατία της παραλιακής και τα επιχειρηματικά συμφέροντα που έρχονται να καταλάβουν μετά την παραλία και το πρώην αεροδρόμιο του Ελληνικού, ενώ από την άλλη επιφέρουν ριζική υποβάθμιση της ποιότητας ζωής των εργαζόμενων κατοίκων, εμάς που μένουμε στις περιοχές του Ελληνικού, της Αργυρούπολης και της Άνω Γλυφάδας, και αντί να μας ζητήσουν και συγγνώμη θα μας βάλουν να πληρώνουμε διόδια για να τους χρησιμοποιήσουμε!!! Όσο για τις αναπόφευκτες κατεδαφίσεις κατοικιών και απαλλοτριώσεις των ιδιοκτησιών μας για ένα κομμάτι ψωμί, ας έρθουν να τις πάρουν…
Όταν λοιπόν ξέρουμε τι πρόκειται να μας συμβεί, δεν μας αξίζει η μοιρολατρία και η υποταγή. Τόσα χρόνια ακούμε για τα έργα αυτά και κανείς από όσους διατείνονται ότι μας αντιπροσωπεύουν στις θέσεις εξουσίας που εμείς τους χαρίσαμε δεν έχει κάνει το παραμικρό για να τα αποτρέψει. Όσο για τις κυβερνήσεις και των δύο μεγάλων κομμάτων, πετάει ο ένας το μπαλάκι στον άλλον μέχρι να εμφανιστεί η κατάλληλη ώρα για να μας πιάσουν στον ύπνο και να τα χτίσουν όλα «εν μια νυκτί».
Ήρθε, λοιπόν, η ώρα των κατοίκων, ήρθε η ώρα να αρθρώσουμε εμείς τον δικό μας λόγο και να αντισταθούμε στις ταξικές επιλογές τους. Τον δρόμο δεν τον θέλουμε, γιατί είναι άδικος, είναι άχρηστος για τον εργαζόμενο κόσμο της Αθήνας, είναι καταστροφικός για τις περιοχές μας.
Την εκμίσθωση του πρώην αεροδρομίου για πραγματοποίηση αγώνων ράλι πήγαμε στην Κτηματική Εταιρία του Δημοσίου και την αποτρέψαμε! Εδώ και τώρα να φτιάξουμε συνελεύσεις κατοίκων ανά περιοχή, να οργανωθούμε για να αποτρέψουμε και τα άλλα σχέδιά τους.
Διεκδικούμε εδώ και τώρα!
- Καμία νέα λεωφόρος στην περιοχή.
- Δωρεάν μαζικές μεταφορές για τους κατοίκους και ειδικότερα τραμ, πεζόδρομους, ποδηλατόδρομους παντού.
- Αποκατάσταση και προστασία του βουνού, με άμεση απομάκρυνση των χρήσεων που το υποβαθμίζουν. Αναδάσωση και προστασία από πυρκαϊές.
- Όχι στην αναθεώρηση του άρθρου 24 του Συντάγματος.
- Έξω τα ΚΥΤ από το βουνό. Κανένα νέο ΚΥΤ στην Αττική.
- Όχι στο μπάζωμα των ρεμάτων. Αποκάλυψη και αποκατάσταση της φυσικής τους μορφής σε συνδυασμό με ήπιες λύσεις αντιπλημμυρικής προστασίας των κατοικημένων περιοχών.
- Απομάκρυνση του στρατοπέδου της Αεροπορίας από την Τερψιθέα και διαμόρφωση αισθητικού δάσους σαν της Καισαριανής.
- Το πρώην Αεροδρόμιο του Ελληνικού να γίνει Πάρκο Φυσικού Πρασίνου και Αναψυχής. Καμιά εμπορική ή επιχειρηματική δραστηριότητα. Ελεύθερη πρόσβαση σε όλους τώρα!
- Απομάκρυνση των ξενυχτάδικων και κάθε εγκατάστασης από την παραλία, αποκατάσταση της φυσικής της μορφής και απόδοσή της στους κατοίκους.
- Έλεγχο των χρήσεων γης. Κανένα υπερκατάστημα στη γειτονιά μας. Να τα μαζέψουν και να φύγουν!
